گُراز را در اوستا «ورازا»، در پهلوی «وراز»، در ارمنی «ورز»، در هندی باستان «وراها» و در کردی «براز» مینامند که حیوانی به غایت دلیر، شجاع و کینهور است و مکرر به دندان، چیزهای سخت و صلب را به دو پاره میکند. البته به نظر میآید که در حافظه تاریخی و زندگی اجتماعی ما از گراز معانی خوبی به ذهن خطور نمیکند و حتی در کتابهای تعابیر خواب نیز هر آن کس که گراز در خواب ببیند یا مال حرام جمع میکند، یا از معشوق خود جدا میشود یا اینکه رازش فاش میشود و به همین دلیل سلاخی کردن این حیوان در خواب را نشانه خوب میدانند.